Son Durak

Öncelikle hepinize selamlar ben Ceylan tabii kendi adım değil.Sizlere belki de  en kötü günümden  bahsetmek istiyorum yani dünden…

Tatil için gittiğim şehirde ilçe merkezinden yanlış dolmuşa binmemle başladı her şey. Şoförle tek kalmıştım son durakta , en yakın durakta bırakacaktı beni.Adımı, okuyup okumadığımı sorduğunda sohbet ediyoruz sandım ama durağın önünde kapıları kitleyince ve telefon numaramı zorla isteyince kalakaldim öyle. 35-40 yaşındaki adam ve 16 yaşındaki ben nasıl korktuğumu ineceğim aç kapıyı diye bağırmamı size anlatamam bir an kapiyı açtığı an aşağı atlamam otoyola rastgele koşmam çok ani oldu. Annemi ve sevgilimi aradım markete otobüs saatlerini sordum. Tam bir saat sonra başka bir otobüsle yine o adam durdu önümde ve 5 dakika boyunca yolcularla binmemi bekledi. Öncekinde alamadığım plakasını alıp markete koşmam bir oldu.Marketteki iyi insanlar yardımcı oldu karakola gittim tek başıma şikayetçi olmak istediğimi söyledim , bu şehirde küçük kardeşim ve anneannem vardı tek bu adam da bunu biliyordu, asayişteki abiler geldi ifademi verdim ama şöyle bir problem var kamera ve ses yoktu dolmuşta dışarıda kameralar vardı tek kanıt ve tanığım yok yani eğer şikeyetçi olursam en fazla 2 3 gün hapiste kalacaktı ve benim adres bilgime de mahkemede ulaşabilecekti. Şikayetçi olmasam da kamu davası açılıp gözaltında tutulacak ve ailem şikayetçi olmamı istedi israrla o an kendimden de nefret etmiştim belki de size anlatmamın bir diğer nedeni de bu. Kızlar ses kaydedicisini açın o an aklınıza gelmeyebilir ama umarım ben gelirim aklınıza plakayı unutmayın ve ne olursa olsun ağzınızdan ses çıkmayana kadar bağırın.

Karakolda 5saate yakın sürenin ardından eve bırakmalarıyla gelebilmiştim güvenli yere ancak bitmedi kötü olaylar ilk sevgilim ilk sevdiğim çocuk uzak mesafeyle olmuyor, ileride daha çok zorlanacağız diye bahaneyle tam dün gece ayrıldı benden.Şokumu size anlatamam ya da hislerimi… Şu an ne yapacağımı ya da ne düşüneceğimi bilmiyorum birini unuttuğum an biri aklıma geliyor ve yarın onun doğum günü saatlerce aradığım hediye ona beni terk ettiğinde gidecek. Size ne yazık ki şu an başarı hikayesi anlatamayacağım kafam çok karışık ve düşünmekten yorulmuş halde ama ileride ne olur bilmiyorum tek hayalim savcı olup birilerine yardımcı olmak ki bu isteğime sımsıkı tutunacağım. Umutluyum ama dün bırakılmanın üzüntüsünü de yaşıyorum bu olaylardan sonra daha güçlü ve deneyimliyim belki de.Ben bir kız çocuğuyum ve kimse tarafından bunları yaşamak istemiyorum ileride de başkalarının yaşamaması için elimden geleni yapacağım.Okuduğunuz ve benimle anılarımı paylaştığınız için teşekkür ederim. Umarım iyi ve kötü günde yanınızda olacak kişilerle tanışırsınız olmuyorsa bırakın ve kendinize sarılın:)